ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ.

Γράφει ο Τχης (ΠΒ) ε.α  ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

Το Ε/Π ΑΒ-206Β ΕΣ 503, συμμετέχον στους αεροψεκασμούς στην ΚΑΛΑΜΑΤΑ το 1985.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ – ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1985

Η ιστορία άρχισε τον Σεπτέμβριο του 1984 όταν στα πλαίσια της … κοινωνικής πολιτικής (έτσι είπαν…), έπαψαν να λειτουργούν οι ιδιωτικές εταιρίες (1983) αεροψεκασμών και συνέχισε μόνη, το έργο της δακοκτονίας η 359 ΜΑΕΔΥ της Π.Α. Ταυτόχρονα το Υπουργείο Γεωργίας αναζητούσε λύσεις για την ενίσχυση του στόλου της ΜΑΕΔΥ. Όταν όμως έμαθαν το κόστος αγοράς των Ε/Π έπεσαν από τα σύννεφα! Είχαν την εντύπωση πως θα αγόραζαν DATSUN 4Χ4 ! ‘’Συντονίστηκαν’’ λοιπόν, Υπουργεία – γραμματείς – ειδικοί, για την επίλυση. Κάποιος από όλους αυτούς πρότεινε, πως ‘’αφού δεν μπορούμε να αγοράσουμε, να πάρουμε από τον στρατό! Άμεσα και γρήγορα, για να μην εκτεθούμε στους συνεταιρισμούς και στους αγρότες!’’ Με τη σειρά του το ΓΕΣ κλπ συμφώνησε για την παραχώρηση-διάθεση Ε/Π. Υπάρχει η σχετική αλληλογραφία, η έκθεση, και η πρόταση με το λειτουργικό κόστος, τον προϋπολογισμό κλπ κλπ των Ε/Π ΑΒ-206 που προτάθηκαν. Τα Ε/Π ήταν σε άριστη κατάσταση – καινούργια, είχαν αγοραστεί το 1979 από την AGUSTA. Έτσι λοιπόν αφού βρήκαμε τα Ε/Π, να δούμε και ποιοι θα πάνε (άλλο πρόβλημα!) πού και πως… Αυτά, σαν εισαγωγή!

Στεφανοβίκειο, 19 Απρ 1985, Παρασκευή, ώρα 14.20. 1^ο ΤΕΑΣ.

Σχεδόν όλοι έτοιμοι για αναχώρηση. Όπως κάθε μέρα, άλλοι με ΙΧ – άλλοι με λεωφορεία της υπηρεσίας. Βάζει μπροστά ο Στέφανος, αλλά… φωνές από το Διοικητήριο να μη φύγουμε. Έρχεται τρέχοντας κάποιος στρατιώτης και …

‘’ ο κ. Ξ με τον κ. Αναγνωστόπουλο στο γραφείο του Διοικητή ! ‘’

(Διοικητής τότε ο Δ. Δ ).

Αλληλοκοιταζόμαστε και ρωτάμε ο ένας τον άλλον με νόημα, ‘’ έκανες κάτι ; ‘’ (!!!). Παρουσιαζόμαστε λοιπόν και με λίγες εξηγήσεις κλπ, το αποτέλεσμα :

Διοικητής:

‘’ 1. Πηγαίνετε στα σπίτια σας, τακτοποιείστε τις εκκρεμότητες. Δευτέρα παρουσιάζεστε στην 359 ΜΑΕΔΥ της  Π.Α. στο Τατόι. Θα εκπαιδευτείτε σε αεροψεκασμούς για την δακοκτονία και μετά θα πάτε σε διάφορα κλιμάκια της Π.Α. Επιστροφή στη μονάδα μάλλον τον Νοέμβριο. 

2. Η επιλογή σας ΔΕΝ έγινε από τη Μονάδα, αλλά από την ΔΑΣ/ΓΕΣ.

3. Δεν μ΄ ενδιαφέρει τι θα κάνετε εκεί, εγώ θέλω να γυρίσετε σώοι στην Μονάδα !’’.

Εγκεφαλικό ! (ούτε μα – ούτε ξεμά ! )  Αυτά σαν εισαγωγή.

Παρουσιαστήκαμε την 22 Απρ. 1985 στο Τατόι – 359 ΜΑΕΔΥ – 15 χειριστές από διάφορες Μονάδες της Αεροπορίας Στρατού. Από τις πρώτες ημέρες της εκπαίδευσης άρχισαν και οι … διαρροές.

Τελικά την 5 Ιουνίου 1985 τελείωσε η εκπαίδευση,  πήραμε το ‘’πτυχίο’’ οι 10 και φύγαμε για τα κλιμάκια οι 7 !

Στις 20 Ιουνίου αρχίσαμε αεροψεκασμούς.

• Ξ. Π. – Αναγνωστόπουλος Α. στην Καλαμάτα (2 Ε/Π),

• Κ. Α. – Δ. Κ. στη Σπάρτη (1 Ε/Π), και

• Τ. Γ. – Φ. Ε. – Γ. Δ. στο Καστέλι-Κρήτη (2 Ε/Π).

• Μαζί και μηχανικοί από τις Μονάδες μας.

 Σίγουρα ήταν ξαφνικό και ζοριστήκαμε. Στην αρχή… Και επειδή πήγαμε καλά και γυρίσαμε στις Μονάδες καλά, οφείλω να πω, πως ήταν το καλύτερο δώρο που μας έκανε η υπηρεσία ! Αυτό το καταλάβαμε και το είδαμε σε όλη την διάρκεια της περιόδου αυτής. Όταν γυρίσαμε στις Μονάδες (15 Νοεμβρίου1985 ) και αρχίσαμε τα γνωστά (αξιωματικός υπηρεσίας – πλήρωμα επιφυλακής – αναφορές – αποστολές κλπ), τότε εκτιμήσαμε περισσότερο αυτή την περίοδο ! Ακόμη και σήμερα λέω πως … να είναι καλά αυτός ή αυτοί που μας επέλεξαν για δικούς τους λόγους ή ‘’λόγω υπηρεσιακών αναγκών…’’

Το Ε/Π ΑΒ-206Β ΕΣ 503 και ΕΣ 509 που συμμετέχαν στους αεροψεκασμούς στη τελική για το χώρο σταθμεύσεως στο Α/Δ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ το 1985.

Βρέθηκα λοιπόν στην Καλαμάτα, με τον Ξ. Π. (120 ΠΕΑ, Α/Δ Τριόδου στη Μεσσήνη). Αποστολή μας, ΜΟΝΟ ο αεροψεκασμός τις πρωινές ώρες και από τις 11.00 περίπου ήμασταν ελεύθεροι για… τουρισμό. Υπήρξαν και αρκετές ημέρες χωρίς πτήσεις.

Η συνεργασία με την Π.Α απροβλημάτιστη.

Συντήρηση και υποστήριξη από την 120 ΠΕΑ και από το 2^ο ΤΕΑΣ.

Όποτε ήταν απαραίτητο, έστελναν ΑΒ-205 με τεχνικούς – ανταλλακτικά.

Τα ελικοδρόμια, στα βουνά και στα λαγκάδια, αλλά στρωμένα με τσιμέντο.

Αυτός που ζορίστηκε, ήταν τα Ε/Π, που λειτουργούσαν στο 100% και στα κίτρινα-κόκκινα … μονίμως!

Δεν είχαμε πεδινές εκτάσεις και λίγο-πολύ οι περισσότεροι ξέρουμε τη Μάνη – Ταΰγετο και τα ορεινά της Κρήτης.

Κάθε Ε/Π πέταξε περίπου 100 ώρες, με τα 317 αλογάκια του κινητήρα να… αγκομαχούν!

Και ενώ οι πτήσεις και η συντήρηση πήγαν καλά, τα … σπασμένα ήρθαν μετά. Οικονομικά, για τα δύο Υπουργεία (Αμύνης και Γεωργίας), τους βγήκε ο κούκος … αηδόνι ! Από την αγορά ψεκαστικών συστημάτων (‘’SIMPLEX’’, 1.500.000 δρχ το ένα, το 1985), που χρησιμοποιήθηκαν μία φορά μόνο και άγνωστο τι έγιναν μετά… μέχρι την απώλεια δύο κινητήρων λόγω θερμής εκκινήσεως (ο ένας κατά την εκπαίδευση, από εκπαιδευτή της ΜΑΕΔΥ, τις πρώτες μέρες). Ακόμη χειρότερα, αργότερα παρουσιάστηκαν και οι οξειδώσεις από τα φάρμακα. Έτσι λοιπόν τους βγήκε ο προϋπολογισμός και το κοστολόγιο, στο πενταπλάσιο ! Αυτά, για τους ειδικούς που πρότειναν σαν καλύτερη λύση τα ΑΒ-206 της Αεροπορίας Στρατού. (σημ.: τα οποία ψεκάζουν σε όλο τον κόσμο … αλλά όχι με συνθήκες Μεσσηνιακής Μάνης και με σχεδιασμούς του ποδαριού).

Τχης (ΠΒ) ε.α ΑΝΤΩΝΗΣ Α. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ