Από το αρχείο Μπαμπασάκη. Το L-21 B προσγειώθηκε σε κάποιον πρόχειρο διάδρομο ή πεδίο και εκεί που τελείωνε, δεν τον έφθασε φαίνεται το μήκος και έφερε την τούμπα. Αλλά δεν ξέρουμε το αριθμό ΕΣ, γιατί είναι πολύ τσαλακωμένο. Βέβαια, το κτίσμα που βρίσκεται στην κορυφή του πίσω λόφου, θυμίζει λίγο ορνιθοτροφείο, αλλά αυτό δεν είναι ισχυρό στοιχείο για να πούμε με σιγουριά ότι το ατύχημα έγινε στη περιοχή Μεγάρων.
Ξεκινώντας αυτές τις νέες σελίδες, για την Ιστορία της Ασφάλειας των πτήσεων, στην Αεροπορία Στρατού, θα προσπαθήσω (πιστεύω με τη βοήθεια και των φίλων του ιστολογίου), να καταγράψω – διαχρονικά – όλες τις προσπάθειες που έγιναν, από τα πιο παλιά χρόνια – για τα οποία σήμερα διαθέτω στοιχεία – μέχρι τις μέρες μας, πάνω στο θέμα της ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΠΤΗΣΕΩΝ.
Έχω την αίσθηση ότι αυτό που ξεκινώ, δεν θα είναι και το ευκολότερο των πραγμάτων, γιατί σκοντάφτω πάνω σε δύο-τρία (σχεδόν) ανυπέρβλητα »εμπόδια».
Το πρώτο εμπόδιο, είναι η ΑΠΡΟΘΥΜΙΑ των συναδέλφων που σήμερα υπηρετούμε στις ενεργές τάξεις της Α.Σ και που ως »ζόμπι» μας διαβάζουν μόνο, χωρίς να συμμετέχουν πουθενά (ούτε στα σχόλια, ούτε στη βοήθεια. Αναγκάζομαι να τα αποκαλέσω »ζόμπι», γιατί ενώ έχω τις καλές τους (προφορικές) μαρτυρίες-σχόλια, κανείς τους δεν βρίσκει το χρόνο να »δώσει» το κάτι τις του….
Το δεύτερο είναι η ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ (και αναφέρομαι στους εν αποστρατεία συναδέλφους) που ξέρω ότι πολλοί από αυτούς δεν έχουν σχέση με το διαδύκτιο. Χαρακτηριστικό ένα μειλ που πήρα από ΗΠΑ, από τον Στέφανο, με τον οποίο μιλούσε ο Χρ. Τ από Θεσσαλονίκη στο κινητό για 21λεπτά και του έλεγε τις εντυπώσεις από τα ιστολόγια….
Το τρίτο εμπόδιο είναι η ΑΦΑΣΙΑ που δέρνει τους ε.α συναδέλφους (εκεί θα καταλήξουμε όλοι μας), που αντί να μας αγκαλιάσουν και να μας βοηθήσουν, με τα αρχεία τους, τις γνώσεις τους κ.λπ, το μόνο (;) που κοιτάνε είναι πόσους συλλόγους αποστράτων θα κάνουν (μέχρις στιγμής δύο κάνανε, ένα σύνδεσμο και ένα κλαμπ. Άντε μη πω τίποτε….).
Τέλος πάντων, εγώ θα τη ξεκινήσω τη προσπάθεια και ο …Προφήτης Ηλίας Βοηθός μας…
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ 
ΜΑΡΑΝΤΙΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ
/ 19 Ιουνίου 2016το ε/π 667 ηταν ανεπιθύμητο για την Ελλάδα λόγω του 67 γι’αυτό και επεσε
Army Aviator
/ 28 Απριλίου 2011@ Άναυδος
Αγαπητέ μας αναγνώστη
Κατά πρώτο, σας ευχόμαστε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, μια που λόγω των ημερών αργήσαμε να σας απαντήσουμε.
Ας ξεκινήσω από το «Εν πάση περιπτώσει η δουλειά που κάνετε, σαν μόχθος και ενδιαφέρον, είναι αξιέπαινη.» και επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια, για όλη την προσπάθεια που κάνουμε.
Τώρα για το «Μην γίνεστε προσβλητικοί σαν αμαθείς.», πάλι θα σας ζητήσουμε να μας συγχωρέσετε αν στην αγωνία μας να φτάσουμε στις ρίζες μας, τα γραφόμενά μας, έθιξαν κάτι ή κάποιους.
Αν παρόλα αυτά, εξακολουθεί να ισχύει ότι είμαστε προσβλητικοί, είμαστε στη διάθεσή σας αλλά και του οποιοδήποτε αναγνώστη να διορθώσουμε αυτήν την έκφραση.
Πάντως είναι αλήθεια ότι η ανταπόκριση που θα θέλαμε να έχουμε δεν είναι η αναμενόμενη, όπως είναι ΑΛΗΘΕΙΑ και τοποθετημένα σε πολύ σωστή βάση, όλα όσα αναφέρετε για το πώς βλέπουν οι ε.α Συνάδελφοι, τα ‘’περασμένα’’.
Ξέρετε, εμείς, δεν είχαμε και δεν έχουμε σκοπό να εκθέσουμε κανέναν, απλά να καταγράψουμε τις όποιες εμπειρίες θα ήθελε, έστω και ανώνυμα να μοιρασθεί μαζί μας.
Είμαστε ευγνώμονες προς Συναδέλφους (κάποιοι από τους οποίους δεν είναι σήμερα εν ζωή), που μας εμπιστεύθηκαν υλικό και αναμνήσεις που κανέναν δεν θίγουν ή κανέναν δεν μειώνουν.
Η ”ΙΣΤΟΡΙΑ” ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΠΤΗΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ, που σχολιάσατε, είναι βγαλμένη –τουλάχιστον όσα κεφάλαια έχουμε αναρτήσει μέχρι σήμερα – μέσα από την δυσεύρετη, περιοδική έκδοση της ΔΑΣ του ΓΕΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΤΗΣΕΩΝ, που μας την εμπιστεύθηκε Συνάδελφος ε.α, εν ζωή του οποίου σεβόμαστε την επιθυμία να μείνει ανώνυμος.
Πάντως, πιστεύουμε, ότι έστω και ανώνυμα, ή έστω με ψευδώνυμο, πολλά θα είχαμε να ωφεληθούμε εμείς οι νεότεροι.
Εξ άλλου, το ότι ένα κατά κάποιο τρόπο εξειδικευμένο ιστολόγιο – όπως είναι και τα τρία τα δικά μας – έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής περίπου μισό εκατομμύριο αναγνώστες, ίσως είναι η απόδειξη του πόσο ενδιαφέροντα στοιχεία περιλαμβάνονται σε αυτά.
Σας ευχαριστούμε και πάλι που μας διαβάζετε.
Άναυδος
/ 24 Απριλίου 2011» Το τρίτο εμπόδιο είναι η ΑΦΑΣΙΑ που δέρνει τους ε.α συναδέλφους »
Μην γίνεστε προσβλητικοί σαν αμαθείς. Πιστεύω οτι είστε πολύ σχετικοί με τον χώρο (δεν σας γνωρίζω) και είναι παράδοξο που δεν καταλαβαίνετε το γιατί.
Η ΑΣ είναι από τα πρώτα κομμάτια του ΕΣ που υπέστη την επίθεση, διείσδυση, και διάβρωση, από τις πολιτικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα να είναι χωρισμένη από τότε σε διάφορα στρατόπεδα «αδικημένων», και, αλαζόνων «προωθούμενων λάθρα», για αυτό και κατακερματισμένη επίσης σε ατομικό επίπεδο, δλδ στελεχών.
Πολλά από τα στελέχη αυτά, κυρίως τα εα, δεν θέλουν να εμπλακούν σε μια κατάσταση «αναμνήσεων» που ταυτόχρονα θα ξυπνήσουν απωθημένες καταστάσεις, με αποτέλεσμα έριδες και αντεγκλήσεις.
Ιδίως με την ασφάλεια που παρέχει σε κάποιον η ιδιότητα του «εα» πλέον, ξέρει ότι μπορεί να πει πολλά, πάρα πολλά, που σε μερικές περιπτώσεις θα αποτελέσουν και σκέτη θύελλα. Έτσι, προτιμά ο καθένας την ψυχική του ηρεμία και το να μην θυμάται (ανάλογα τις κατά περίπτωση καταστάσεις).
Πχ αν τώρα σας στείλει κάποιος το Α ιστορικό στοιχείο, ή μια ανάμνηση, ρισκάρει να πεταχτούν άλλοι δύο που θα του πουν «και ποιος νομίζεις οτι ήσουν εσύ ρε, που…», ή, να κατηγορηθεί ευθέως ως κοινός συκοφάντης και λυσσώδης πολέμιος συγκεκριμένης ομάδας στελεχών, ακόμη και από την «οσμή» των λεγομένων του και μόνο.
Επειδή αυτά, τον καιρό που γράφονταν σαν ιστορία, δεν ήσαν καθόλου απλά, αντιθέτως περίπλοκα και με πολύ πολιτικο-στρατιωτικό παρασκήνιο, θα δημιουργηθεί μια κατάσταση όπου θα ψάχνουμε «ποιος ήρξατο χειρών αδίκων», και όχι τίποτα άλλο αλλά σε αυτές τις καταστάσεις την πληρώνουν οι «αγαθοί» και κανείς δεν έχει όρεξη να πρυτανεύσουν για ακόμη μια φορά οι «πονηροί».
Έτσι όλοι, κυρίως οι εα, προτιμούν να μην ασχολούνται, ει δυνατόν να μην υπάρχουν αυτά καν στην μνήμη τους.
Προτιμούν απλώς να θυμούνται με αγάπη, σε προσωπικό επίπεδο πλέον, τους συντρόφους στους στον αέρα, νεκρούς και ζωντανούς, τις τιτάνιες κατά περίπτωση προσπάθειες, και τις επικές καταστάσεις που έχει ζήσει ο καθένας σε αυτή την υπέροχη και άκρως επικίνδυνη (πιο επικίνδυνη από τα Α/Φ) και μη αμειβόμενη δουλειά.
Μια δουλειά η οποία, όπως τόσες άλλες σημαντικές, εσχάτως καλείται να πληρώσει το αίμα των νεκρών της και τον αγωνιώδη ιδρώτα των ζωντανών της στον βωμό όσων έφαγαν οι εκτός Στρατού στα σαλόνια.
Εν πάση περιπτώσει η δουλειά που κάνετε, σαν μόχθος και ενδιαφέρον, είναι αξιέπαινη.
Army Aviator
/ 19 Μαρτίου 2010@ PreomsEmaimer
Thank you, keep reading us !!
Army Aviator
/ 19 Μαρτίου 2009@ Ioannis
Αγαπητέ μας αναγνώστη, χαιρόμαστε για τα καλά σου λόγια και τον θαυμασμό σου γι΄αυτό που κάνουμε.
Πίστεψέ μας, τουλάχιστον για μας τους ένστολους του χώρου, αλλά κια τους συναδέλφους της Π.Α, ότι προσπ;αθούμε να κάνουμε, αποτελεί μέρος της αποστολής μας και της συναίσθησης της ευθύνης μας απέναντι στο σύνολο του Ελληνικού Λαού, από τον οποίο αντλούμε τη δύναμη να υπάρχουμε.
Σε ευχαριστούμε και πάλι.
ΥΓ 1
Το ιστολόγιό σου πάρα πολύ καλό.
ΥΓ2
Τα τρία σου (μέχρι στιγμής) αφιερώματα για το Ελικόπτερο, θαυμάσια, και από καθαρά τεχνοκρατικής πλευράς, αλλά κυρίως (το 2ο και 3ο), θαυμάσια στην ποιητική τους έκφραση και διατύπωση.
Νάσαι καλά και πάντα μαζί μας.
Ioannis
/ 15 Μαρτίου 2009Κύριοι,
Θεωρώ οτι οι πιλότοι και οι γιατροί χειρουργοί, ειναι κάτι μεταξύ ημιθέων και υπερανθρώπων..
Γι’ αυτό και καταθέτω τον σεβασμό μου και τον θαυμασμό μου και εν προκειμένω για σας τους πιλότους ολων αυτών των υπερ-πολύπλοκων πτητικών μηχανών, σας ευχομαι καλές προσγειώσεις..
Τώρα αν κάποιος απο σας θα μπορούσε να μου πεί, που μπορώ να βρώ ενα manual ελικοπτέρου ( βασικές λειτουργίες-χειρισμός-πτήση-αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών) στα Ελληνικά, θα του ειμαι υπόχρεος.
Μετά τιμής
Ι.Ντινόπουλος
Army Aviator
/ 27 Νοεμβρίου 2008@ Pilot
Αγαπητέ μου, θα βοηθούσε και εμένα αλλά και τους αναγνώστες του ιστολογίου, αν θα μπορούσατε να είσασταν λίγο πιο συγκεκριμένος για το τι θέλετε να μεταφέρετε με τα γραφόμενά σας;
Βέβαια εκείνο το »Αγαπητοί μου ξερόλες», μας μπερδεύει λίγο, γιατί ποτέ δεν το παίζουμε έτσι, απλά προσπαθούμε, με το τρόπο μας να καταγράψουμε, διαχρονικά τα στάδια που περάσαμε.
Πάντως σας ευχαριστούμε για τις ευχές σας.
Στεφανος Ατσαλος.
/ 27 Νοεμβρίου 2008@ Pilot
????????????
Ετσι απλα…….πολλα ερωτηματικα.
pilot
/ 26 Νοεμβρίου 2008Αγαπητοί ξερόλες,
Με βαραίνουν πολλές χιλιάδες ώρες πτήσης καθώς και πολλά ατυχήματα-επιτυχείς αναγκαστικές προστατεύοντας έτσι με σεβασμό το υλικό της πατρίδος και τις ζωές, δικές μου και συνανθρώπων. Γνώσεις και εμπειρίες άπειρες – θέληση, αγάπη,
προσπάθεια, αυταπάρνηση – με στόχο μοναδικό τον όρκο που έδωσα και ποτέ μου δεν πρόδωσα στην πατρίδα, ούτε αυτή με πρόδωσε και είμαι υπερήφανος για αυτό αλλά με μετριοφροσύνη τουλάχιστον περιγράφω την ιστορία μου και σας καταθέτω ότι η προδωσία που αισθάνομαι προέρχεται και μόνον από ανθρώπους που κανένα από τα παραπάνω στοιχεία τα οποία κατέκτησα, ποτέ τους δεν άγγιξαν παρά μόνον την δόξα και την διαπλοκή, όπλα που τελικά είναι αποτελεσματικά στην κλειστή κοινωνία των ελεύθερων αετών, επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό την ασφάλεια πτήσεων και τις υπερήφανες συνειδήσεις των μάχιμων που οραματίζονται μια ελεύθερη πατρίδα.
Εγώ είμαι ελεύθερος!
Οι ηθικοί αυτουργοί είναι;
Θα απαγχωνιστούν κάποτε;
Θα συνεχίσει να εθελοτυφλεί η ηγεσία;
και πάλι αν χρειαστεί με αυταπάρνηση θα συμπληρώσω το παζλ της ασπίδος προς υπεράσπιση του ιερού όρκου μου.
Καλές προσγειώσεις… υπό την σκέπη του προφήτη Ηλία…
Army Aviator
/ 1 Νοεμβρίου 2008@ Κωσταντίνος
Αγαπητέ Κωνσταντίνε, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αν αναφέρεσαι στον Στρατηγό Δημουλίτσα, έχουμε και συνέχεια, περίμενε.
Επίσης σε ευχαριστώ για τη πρόθεσή σου να μου στίλεις υλικό.
Οι γενικές αρχές δημοσίευσης και το μέιλ μου γράφονται πάνω δεξια στο βνλογ αυτό.
Τέλος σε ότι αφορά στη πρότασή σου να ενημερωθεί ο κόσμος, νομίζω ότι είναι ενημερωμένος, καθ’ ότι διατηρώ τρία βλογ, αυτό που διαβάζεις (για την Ιστορία), το ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ, στη διεύθυνση (http://armyaviation.wordpress.com/) και το τρίτο την ΔΠΑΜ στη διεύθυνση (http://helicoptersafety.wordpress.com/), με ένα σύνολο αναγνωστών και στα τρία περίπου 75.000 αναγνωστών.
Πάντως σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις υποδείξεις σου.
Περιμένω υλικό συνεργασίας.
Κωνσταντίνος
/ 31 Οκτωβρίου 2008Γεια σας και απο μενα,χορταστικό το άρθρο για τον Στρατηγό.Θα σας στείλω και εγώ υλικό.Το πιο σημαντικό είναι να ενημερωθεί ο κόσμος για την σελιδα αν και θα συμφωνούσα με τον όρο ζόμπι
Army Aviator
/ 27 Σεπτεμβρίου 2008@ airwings
Σε ευχαριστώ πολύ αγαπητέ airwings για τη πρόθεση προσφοράς σου στη προσπάθειά μας. Περιμένω και έχεις όσο χρόνο απαιτηθεί…..
Στεφανος Ατσαλος
/ 26 Σεπτεμβρίου 2008Καλημερα σας.
My new GPS position ειναι 39 55 48 Ν 74 57 44 W. Αν google-ψαξετε θα με βρειτε.
Ειμε καλα και δηλωνω Παρων!!!
Φυσικα απο λαπι-τοπι.
Στεφανος,
airwings
/ 25 Σεπτεμβρίου 2008Army Aviator είμαι έτοιμος να βοηθήσω όπως μπορώ την προσπάθεια σου σε ότι αφορά την ασφάλεια πτήσεων. Θα μου δώσεις όμως χρόνο διότι το ε.α. αλλά και οι διαδικασίες είναι χρονοβόρες.
Army Aviator
/ 25 Σεπτεμβρίου 2008@ AA
Αγαπητέ αναγνώστη μου, να μη σου κάνει εντύπωση η σημασία που αποδίδεται από το blog αυτό για την Ασ. Πτήσεων. Αποτελή το Α και το Ω για την αεροπορική κοινότητα, παγκόσμια.
Και βεβαίως απολαμβάνει της απαραίτητης προσοχής από τους αρμοδίους. Εδώ ο σκοπος μου είναι να »μουρμουράω» συνεχώς για να διατηρείται στο πρώτο επίπεδο προτεραιότητας.
Οι διάφορες ιστορίες που καταγράφονται είτε από τον Στέφανο, είτε από άλλους, καταγράφονται για δύο (βασικούς) λόγους. Να καταγραφούν στην »ιστορία», και ο δεύτερος ο και σημαντικότερος, να βγάζουμε συμπεράσματα από τα σφάλματα των άλλων (εν προκειμένω των παλαιότερων), να τα αξιολογούμε για να μην επαναληφθούν.
Και βεβαίως τα πράγματα έχουν αλλάξει, αλλά τι λέει ο ..λαός; η ιστορία κύκλους κάνει!!
Πρόβλημα αν υπάρχει υπάρχει μάλλον στην ρουτίνα.
Λόγο στην εκπαίδευση έχουν οι από τον νόμο και τους κανονισμούς αρμόδιοι. Εμείς εδώ, κάνουμε τη ΄΄τρέλα΄΄ μας χωρις θεσμικό ρόλο και αποστολή. Απλά καταθέτουμε κάποιες σκέψεις και από ότι μπορεί να δει κανείς στο βασικό μας βλογ (ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ), έχουμε αρκετούς που μας διαβάζουν.
Για το αντικείμενο του συνδέμου και του club, δεν είμαι ενήμερος σε λεπτομέρειες αλλά είναι ομάδες αποστράτων του Όπλου.
AA
/ 24 Σεπτεμβρίου 2008Χαίρετε
Μου κάνει εντύπωση το γεγονός οτι υπογραμμίζετε έντονα την Ασφάλεια Πτήσεων στα blog σας σαν να μην απολαμβάνει την απαραίτητη προσοχή.
Μέσα απο τις ιστορίες του κ. Ατσάλου (και άλλων στα post αυτού του blog) έχουμε λάβει κάποιες μικρές «φωτογραφίες» απο πρακτικές του παρελθόντος…Σήμερα τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει; Αν υπάρχει όντως πρόβλημα υπάρχει περίπτωση να οφείλεται στην εκπαίδευση ή στη ρουτίνα; Ώς «γηραιότεροι» δεν έχετε λόγο στην εκπαίδευση; Ποιό είναι το αντικείμενο του συνδέσμου και του club;