Η Αεροπορία Στρατού είχε τρία στάδια.
Το ένα στάδιο είναι μέχρι το 1960-62, είναι η εποχή όπου βγήκαν χειριστές εκ των όπλων, γιατί μέχρι τότε ήταν μόνο πυροβολητές.
Που το κρατάγανε και αυτοί, έτσι…
Off the record, άμα θέλεις να συζητήσουμε. Από τότε που μπήκε το αίμα αυτό μέσα και υπήρξε ένας ανταγωνισμός, πήρε μπροστά έστω με τα πενιχρά μέσα. Μπήκαν και καινούργια μέσα. Καινούργια μέσα ποια; Το U-17 που μπήκε, το U-9 έστω αν ήταν 3 τελικώς, πήρε λίγο μπροστά, πήρε κάποιο ενδιαφέρον, μπήκαν αξιωματικοί οι οποίοι είχαν σχέση και με το βιβλίο.
Μετά το δεύτερο στάδιο είναι μετά τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα με την προσπάθεια των εξοπλισμών, που έγιναν οι προμήθειες, τα Huey, άρχισε να σοβαρεύει λίγο το πράγμα, έγιναν προμήθειες και άλλων οργάνων, κάτι ραδιοφάροι, άλλα σημαντικά υλικά, ενεπλάκη η Αεροπορία Στρατού στα εθνικά σχέδια, γιατί μέχρι τότε δεν ήταν μπλεγμένη, διότι τι ήταν η Αεροπορία Στρατού; Τους ΛΑΣ είχε που ήταν ενταγμένοι στα Σώματα Στρατού και στις Μεραρχίες, για να μεταφέρουν επιτελείς και αλληλογραφία, αυτή ήταν η αποστολή της. Αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα που ενεπλάκη η ΑΣ στα εθνικά σχέδια, μεταφορά εφεδρειών, Διοικητικής Μερίμνης κτλ, άρχισε και σοβάρεψε το θέμα.
Και το τελικό στάδιο της δημιουργίας του Όπλου της Αεροπορίας Στρατού. Ήταν το όνειρο εμάς όλων.
Και δουλέψατε γι’ αυτό όμως, με τον τρόπο σας…
Και αυτή η μελέτη (μου δείχνει την μελέτη), η αρχική είναι δικιά μου, και τότε μιλούσαμε για Σύνταγμα Αεροπορίας Στρατού.
Εγώ από μικρός θυμόμουν ότι εκεί πέρα πήγαινε το μυαλό μου, κάτι προς αμερικανική αεροπορία στρατού.
Οι σημερινές ανάγκες του στρατού. Εξάλλου είναι κάτι ανάλογο με τότε που άφησαν τα άλογα και μπήκαν στα jeep. Έτσι και τώρα άφησαν το jeep και μπήκαν στο ελικόπτερο, δεν γίνεται διαφορετικά είναι η εξέλιξη αυτή. Αργά ή γρήγορα, και τους το λέγαμε εμείς, είτε θέλετε είτε δεν θέλετε- γιατί μας βλέπανε καχύποπτα τότε… Ο Πενθερουδάκης, που λέω τώρα, ο αρχηγός ΓΕΣ ήταν πυροβολητής από αυτούς που είχαν κοπεί από εκπαίδευση ΕΠΑΡ, καταλαβαίνεις τι αισθανόταν αυτός ο άνθρωπος για μας. Ο δε «μακαρόνας» ο Γκράτσιος, όταν προήχθη σε Αρχηγό μας κάλεσε την Διεύθυνση όλη επάνω. Το Διευθυντή, ήμουν εγώ, ο Γαλανάκης, ο Κανδαράκης ήταν τότε; Δεν θυμάμαι ποιοι άλλοι αξιωματικοί ήταν και λέει: «Πόσα εξάμηνα έχεις;». Δεν θυμάμαι πόσα έβγαζε. «Πόσα εξάμηνα έχεις;». «Πόσα εξάμηνα έχεις;». «Πόσα εξάμηνα έχεις;». Γυρίζει και λέει, δεν θυμάμαι ποιος ήταν ο υπασπιστής του: « τα βλέπεις, και εγώ τόσα χρόνια πετάω αλεξιπτωτιστής και ούτε τα μισά δεν έχω από αυτούς». Και τότε διέταξε, οι εκτός αεροπορίας στρατού να μην συμπληρώνουν το εξάμηνο. Γιατί όσοι ήμασταν εκτός αεροπορίας στρατού πηγαίναμε στους κοντινούς ΛΑΣ για να τεθούμε σε πτητική ενέργεια συμπληρώνοντας τις 30 ώρες του εξαμήνου. Και σταμάτησε τους αξιωματικούς από αυτή τη διαδικασία, από τι;
Aπό ένα προσωπικό του βίωμα.
Λοιπόν μέσα στο ΓΕΣ εμάς τους αεροπόρους μας βλέπανε….. και ένας λόγος που τελικά και με το ζόρισμα του Φανή και του Αλεξόπουλου που πήγα στη Σχολή Πολέμου ήταν αυτός. Διότι έμπαινες σε ένα γραφείο και σε…………λέγανε της αεροπορίας στρατού !!! τώρα….
.. και μάλιστα χωρίς να είσαι της Σχολής Πολέμου, το θεωρούσαν παρακατιανό.
Τραβήξαμε πολλά αλλά μετά μας αναγνώρισαν. Θέλαν δεν θέλαν μας αναγνώρισαν, ήταν και ορισμένοι άνθρωποι, εγώ θυμάμαι ήταν ο Β’ Υπαρχηγός του ΓΕΣ, ο Κωστάκης όπου όταν γινόταν το τεχνικό συμβούλιο, και λέγαν ότι εισηγήσεις κάναν για την προμήθεια υλικού περνούσε από το συμβούλιο αυτό, και τον ρώτησαν οι Στρατηγοί και συζήταγαν τις ανάγκες της κάθε Διευθύνσεως και αφού λέγανε όλοι, μίλαγε και ο Παναγιωτάκης ο διευθυντής μου..: « για να μας πει και ο Ταγματάρχης », εγώ ταγματάρχης τότε, γιατί ήξερε ότι ο Ταγματάρχης αυτό που έλεγε το ήξερε.
Ο Παναγιωτάκης ήταν εξαιρετικό παιδί, τον λέω παιδί γιατί πράγματι είχε καρδιά παιδιού. Καλός «μπαστουνάς», ήταν ο καλύτερος «μπαστουνάς» που έχει περάσει ποτέ από την Αεροπορία Στρατού, ήταν με το Piper. Δεν πέταξε τίποτα άλλο, αλλά αυτό το πράγμα το έκανε στον αέρα βίδες. Ήταν το κάτι άλλο ο Παναγιωτάκης. Αλλά μέχρι εκεί. Γι’ αυτό σου λέω η γενιά μέχρι και το 60 είχε τέτοιους ανθρώπους. Υπήρχαν και βέβαια και πολύ αξιόλογοι άνθρωποι παλιοί όπως, ο Καραμαούνας, ο Ζαχαρίας ο Παπαδογιάννης.
Βλέπουμε μια φωτογραφία μιας παλιάς σειράς.
Είναι ο Παπαβλασσάκης, ο Γρύσπος, ο Παπαδογιάννης, αυτός είναι ο Σπλαθάρης, Ράγκος, ο Ποτέας, ο Μαργιόλης και ο Βαρβέρης. Κατσαούνης εδώ πέρα, ο Οικονόμου, αυτός είναι ο Φλεβάρης, αυτός είναι ο Σκάζας, ο Κουτσογιάννης…
Ο κ. Οικονόμου δεν ήταν που επειδή ήταν κοντός, του έλειπε και βάρος και έπαιρνε και ένα τσουβαλάκι δίπλα…(γελάει) στο 13άρι…;
Αυτό γινότανε, γιατί έγερνε το ελικόπτερο και βάζαμε αντίβαρο. Αυτός είναι ο Γκανάς, αυτός είναι ο Διαμαντόπουλος, ….
Με τον κ. Ποτέα έχω έρθει σε επαφή…
Τι γίνεται; Ο κ. Ποτέας ήταν καλός χειριστής και πήγε στην Αμερική να εκπαιδευτεί. Όταν γύρισε, γύρισε διαφορετικός άνθρωπος. Ήταν πολύ σκληρός, μπορώ να πω πάρα πολύ σκληρός. Δηλαδή από τους εκπαιδευόμενους κανένας δεν ήθελε να κληρωθεί να πετάει μαζί του.
Τον κ. Ποτέα τον έψαχνα για να βρω παλιούς για να μάθω και το ξεκίνημα της αεροπορίας στρατού, τα πτητικά μέσα, μου είχε πει και ο κ.Γρύσπος κάποια πράγματα…
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ 
avraam antoniades
/ 27 Σεπτεμβρίου 2012ΑΦΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΕΝ ΣΧΕΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑΝ ΤΗΣ 8ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥΙ970 Ο Χειριστης του Προεδρικου Ελικοπτερου,Ταγματαρχης του Ελληνικου Στρατου Ζαχαριας Παπαδογιαννης,διηγηθηκε ως εξης την δολοφονικη αποπειρα εναντιον του Προεδρου Μακαριου, στις 8 Μαρτιου1970.
σημείωση Army Aviator
Λόγω του ιδιαιτέρως εξαιρετικού της αφηγήσεως, αυτή θα προστεθεί σε ιδιαίτερη σελίδα στο αφιέρωμα που έχω για τον Τχη ε.α (ΠΒ) Παπαδογιάννη Ζαχαρία
Army Aviator
/ 13 Δεκεμβρίου 2008@ Στεφανος
ΟΚ Στέφανε, θα δούμε τι και πως θα το χειρισθούμε το θέμα αυτό. Καλό weekend.
Στεφανος Ατσαλος
/ 11 Δεκεμβρίου 2008Καλησπερα σας.
Μακαρι να μπορουσα να βοηθησω αλλα δεν εχω καποιον.Ο κ. Μπουρμπουλας η καποιοι που το 1970 ηταν κοντα του (αξιωματικους εννοω) η καποιος της σειρας του.
Μαλλον ο Δημητρης θα το ξετυλιξει το κουβαρι παλι.
Army Aviator
/ 11 Δεκεμβρίου 2008@ Δημήτρης
@ Στέφανος
Έχετε απόλυτο δίκαιο ότι πρέπει να δούμε τη περίπτωση του κ. Παπαδογιάννη πολύ σοβαρά. Ανεκτίμητες οι πηγές που δίνετε, έχω και γώ τον ατομικό του φάκελλο, να δούμε πότε θα κάτσω να ανεβάσω κάτι.
Σας ευχαριστώ και πάλι.
Ειδικά εσύ Στέφανε που είσαι και πιο παλιός αν έχεις και καμμιά ιδέα ποιανού τη πόρτα να χτυπήσουμε, καλοδεχούμενη.
Δ.ΣΑΜΠΑΝΗΣ
/ 11 Δεκεμβρίου 2008Και αυτό :
http://www.hri.org/E/1997/97-04-23.dir/keimena/greece/greece1.htm
«Στις 8 Mαρτίου 1970 άνθρωποι του Γιωρκάτζη πυροβολούν το ελικόπτερο που μετέφερε τον αρχιεπίσκοπο από τη Λευκωσία στη Mονή Mαχαιρά. Ο Mακάριος σώζεται. Tη ζωή του την οφείλει στους επιδέξιους χειρισμούς του Eλλαδίτη χειριστή του ελικοπτέρου, Zαχαρία Παπαδογιάννη, ο οποίος, αν και βαριά τραυματισμένος, κατόρθωσε να προσγειωθεί με ασφάλεια.»
Δ.ΣΑΜΠΑΝΗΣ
/ 11 Δεκεμβρίου 2008Απο τo ιστολόγιο :
http://phivosnicolaides.blogspot.com/2008/09/1970.html
«Στις 8 Μαρτίου 1970 στον περίβολο της Αρχιεπισκοπής στη Λευκωσία έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίον του Μακαρίου, ο οποίος επέβαινε ελικοπτέρου, που θα τον μετέφερε στην ιερά Μονή Μαχαιρά για το ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου.
Μόλις το ελικόπτερο απογειώθηκε, χτυπήθηκε από ομάδα ενόπλων που καραδοκούσαν στην ταράτσα του Παγκυπρίου Γυμνασίου, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Αρχιεπισκοπή.
Ο Μακάριος δεν έπαθε τίποτε, αλλά τραυματίστηκε σοβαρά ο Έλληνας ταγματάρχης Ζαχαρίας Παπαδογιάννης, χειριστής του ελικοπτέρου, ο οποίος κατόρθωσε να το προσγειώσει σε οικόπεδο κοντά στην Αρχιεπισκοπή.»
Στεφανος Ατσαλος
/ 10 Δεκεμβρίου 2008@Δημητρη
Πραγματι ,μια προσπαθεια για τον εν λογω χειριστη ισως και καποια φωτογραφικα ντοκουμεντα μπορει να υπαρχουν….. καπου.
Πραγματικα πρεπει το ονομα του να το γραφουμε με ΚΕΦΑΛΑΙΑ γραμματα.
Ηταν ενας πραος ανθρωπος που μιλουσε χαμηλοφωνα και τον κοιταγες στα ματια σκεφτομενος το περιστατικο και το τι ειδαν τα ματια του εκεινες τις ωρες.
Υπεφερε ομως………λεπτομερειες δεν γραφονται σε ιστολογιο.
Δ.ΣΑΜΠΑΝΗΣ
/ 10 Δεκεμβρίου 2008@ Στέφανος
Το θυμάμαι σαν να ήταν τώρα, το απόγευμα εκείνης της ημέρα που ήρθε ο πατέρας μου στο σπίτι στεναχωρημένος και μας ανακοίνωσε το γεγονός.
Εύχομαι και ελπίζω να κατορθώσω να βρώ καποιο μέλος της οικογένειάς του μήπως μπορέσουμε να έχουμε περισσότερα στοιχεία για τον συγκεκριμμένο ΑΕΡΟΠΟΡΟ μας.
Στεφανος Ατσαλος
/ 10 Δεκεμβρίου 2008Περισσοτερα για τον Τχη Παπαδογιαννη
http://www.ekdoseismeta.com/Issues/nov08/prodotikes_anoitologies_ethnokapilwn.doc –
http://www.anorthosisfc.com/historyevents.php?EventID=28
Αυτην την σελιδα δεν μπορω να την διαβασω εγω, ισως μπορειτε εσεις, λογω γραμματοσειρας.
http://www.hri.org/E/1997/97-04-23.dir/keimena/greece/greece1.htm
Στεφανος Ατσαλος
/ 10 Δεκεμβρίου 2008@ Δημητρη γεια σου.
Μια και γινεται καταγραφη ιστοριας διαβαζοντας το ονομα του Παπαδογιαννη Ζαχαρια θα ηθελα να πω οτι ηταν ο χειριστης του Αρχιεπισκοπου Μακαριου. Οι παλιοι που θυμουνται τα γεγονοτα του 70 στην Κυπρο θα γνωριζουν σιγουρα την πτωση του ελικοπτερου…το ριξανε δηλαδη. Το ελικοπτερο επεσε και μπαταρισε απο την πλευρα του χειριστη και χυνοταν το καυσιμο.Ο χειριστης τραυματισμενος σοβαρα δεν μπορουσε να βγει. Ο Αρχιεπισκοπος απομακρυνομενος απο το ελικοπτερο γυρισε και ειδε τον χειριστη πεσμενο στο εδαφος μεσα στα καυσιμα. Ετρεξε και τον τραβηξε μακρυα σε αποσταση ασφαλειας και τοτε ο χειριστης απευθυνομενος στον Μακαριο του λεει…….Φυγετε εσεις να σωθειτε και αφηστε με εμενα.Ειχε το κουραγιο με το δεξι χερι να ανοιξει την πορτα, διοτι ηταν τραυματισμενος αριστερα, και αφησε το σωμα του να πεσει στο εδαφος.
Ειχα τη τυχη να τον γνωρισω στο αεροδρομιο Καβαλας οταν μετα την συνταξη του εργαστηκε στην ΥΠΑ. Εμεινε πολλους μηνες σε νοσοκομειο της Αγγλιας με παμπολα ραματα στα εντερα που εγιναν κοματια απο την σφαιρα.
Νομιζω οτι δεν ειναι πλεον μαζι μας.