Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗ (ΠΒ) ε.α ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗ ΖΑΧΑΡΙΑ.

προηγούμενη σελίδα.

Διαβάζουμε από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:

«Στις 8 Μαρτίου, 1970, έγινε στη Λευκωσία μια ανεπιτυχής απόπειρα δολοφονίας κατά του Μακαρίου, τη στιγμή που το ελικόπτερό του απογειωνόταν από το χώρο του προεδρικού μεγάρου. Το προεδρικό ελικόπτερο δέχθηκε τα πυρά των επίδοξων δολοφόνων από την ταράτσα ενός γειτονικού σχολείου. Ο Αρχιεπίσκοπος διασώθηκε χωρίς να τραυματισθεί, ο πιλότος του όμως ο ταγματάρχης της αεροπορίας (στρατού) Ζαχαρίας Παπαδογιάννης υπέστη σοβαρά τραύματα.»

Από εδώ:

«Ωστόσο η δολοφονική απόπειρα έγινε λίγο αργότερα, στις 8 του Μάρτη του 1970, στον περίβολο της Αρχιεπισκοπής στη Λευκωσία. Εκείνο το πρωί ο Μακάριος επρόκειτο να αναχωρήσει με το ελικόπτερό του για το μοναστήρι του Μαχαιρά, όπου τελούνταν μνημόσυνο του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου. Μόλις το ελικόπτερο απογειώθηκε, χτυπήθηκε από ομάδα ενόπλων. Ο χειριστής του, ο Ελλαδίτης ταγματάρχης Ζαχαρίας Παπαδογιάννης, αν και σοβαρά τραυματισμένος, κατόρθωσε να προσγειώσει το ελικόπτερο σε κοντινό οικόπεδο.»

Από εδώ :

«Ο Mακάριος σώζεται. Τη ζωή του την οφείλει στους επιδέξιους χειρισμούς του Eλλαδίτη χειριστή του ελικοπτέρου, Zαχαρία Παπαδογιάννη, ο οποίος, αν και βαριά τραυματισμένος, κατόρθωσε να προσγειωθεί με ασφάλεια.»

Τι είχε συμβεί λοιπόν;

Η παραπάνω φωτό από εδώ. Το κείμενο που ακολουθεί βασίζεται στην εικόνα αυτή.

Εκείνη την ημέρα Σάββατο 8 Μαρτίου 1970, ο Ταγματάρχης (ΠΒ) Παπαδογιάννης Ζαχαρίας, απογειώνει το Ε/Π μπροστά από το κτήριο της Αρχιεπισκοπής. Στο Ε/Π επιβαίνουν αυτός και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Προορισμός τους η Ι. Μονή Μαχαιρά, όπου θα γινόταν το μνημόσυνο του ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, κάπου 30 ναυτικά μίλια. Αμέσως μετά την απογείωση και ενώ το Ε/Π βρισκόταν πάνω από τη στέγη της Αρχιεπισκοπής, δέχεται τις πρώτες σφαίρες, ο Ταγματάρχης Παπαδογιάννης γαζώνεται από τις σφαίρες στην κοιλιακή χώρα. Αιμόφυρτος ελίσσεται βγάζει το Ε/Π από τις τροχιές των πυρών και το προσγειώνει σε παρακείμενο χώρο.

Στην παραπάνω φωτογραφία φαίνεται ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, περιτριγυρισμένος από αστυνομικούς, να απομακρύνεται του Ε/Π, αμέσως μετά την προσγείωση μετά την απόπειρα δολοφονίας. (φωτό UPI).

Η φωτογραφία είναι από την εφημερίδα της Μελβούρνης AGE της 10 Mar 1970, σελ 4, που μπορούμε να διαβάσουμε εδώ.

Το θέμα της απόπειρας κατά του Μακαρίου καλύφθηκε από την παραπάνω εφημερίδα με τίτλο:

Τις παρακάτω φωτογραφίες τις βρήκαμε σε αυτή την ιστοσελίδα και ίσως αποτελούν τις μοναδικές έγχρωμες φωτογραφίες του βληθέντος Ε/Π.

Η εκτίμησή μου είναι ότι στις φωτογραφίες εμφανίζεται το Ε/Π, μετά την αναγκαστική που έκανε ο Ταγματάρχης Παπαδογιάννης, προσγειωμένο στον χώρο που επέλεξε με ηρωισμό να το προσγειώσει για να αποφύγει τα πυρά, και είναι τραβηγμένη ίσως σε μεταγενέστερο της 8-3-1970 χρόνο. Πάντως αν συγκρίνουμε τις κηλίδες νερού ή καυσίμου κάτω από το Ε/Π, σε αυτές τις φωτογραφίες και σε αυτή που ακολουθεί, δεν πρέπει να έχουν τραβηχθεί, πολύ αργότερα από 1-2 ημέρες από την ημέρα της απόπειρας.

Την παραπάνω εικόνα τη βρήκαμε σε μια παρουσίαση (είναι στο slide 21), σε αυτήν την  ιστοσελίδα , με λεζάντα, «Στις 8 Μαρτίου, 1970 το ελικόπτερο που μετέφερε τον Μακάριο δέχτηκε τις σφαίρες των συνωμοτών.» και εμφανίζει τον Μακάριο να επιθεωρεί το Ε/Π, αμέσως μετά την απόπειρα δολοφονίας του. Παρατηρήστε τον πυροσβέστη με την μάνικα.

update 27/9/2012

Σύμφωνα με e-mail που μας έστειλε ο αναγνώστης του ιστολογίου Αβραάμ Αντωνιάδης, πρώην μέλος της προσωπικής φρουράς του Μακαρίου, έχουμε και νεότερες πληροφορίες για την παραπάνω φωτογραφία και το συμβάν. Μας λέει ο Αβραάμ:

Ο Ζαχαρίας Παπαδογιάννης αν και σοβαρά τραυματισμένος, κατόρθωσε να προσγειώσει το Ε/Π με ασφάλεια και ομαλά, μέσα από πολλά ηλεκτροφόρα καλώδια, τα οποία κατόρθωσε να αποφύγει.

Οι κηλίδες κάτω από το Ε/Π είναι κηλίδες νερού από τις μάνικες των πυροσβεστών που κατέβρεχαν το Ε/Π για την αποφυγή έκρηξης λόγω του ότι ο κινητήρας δούλευε για πολύ ώρα μετά την αναγκαστική προσγείωση του Ε/Π, μέχρι που τελείωσε το καύσιμο.

Ο Μακάριος μετά την προσγείωση δεν απομακρύνθηκε του Ε/Π, αλλά έσπευσε στο παρακείμενο δρόμο όπου σταμάτησε ένα διερχόμενο φορτηγάκι (ήταν Κυριακή και δεν είχε σχεδόν καθόλου κυκλοφορία) και με την βοήθεια του οδηγού, συνόδευσε τον Ταγματάρχη Παπαδογιάννη στο Γενικό νοσοκομείο Λευκωσίας.

Αυτά ως προς τα πραγματικά γεγονότα και την ηρωική πράξη του  Ταγματάρχη Παπαδογιάννη Ζαχαρία, ο οποίος με πολύ σοβαρά τραύματα στην κοιλιακή χώρα από τις σφαίρες, μεταφέρθηκε στο ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ.

Στο ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ νοσηλεύεται από τις 8-3-1970 μέχρι τις 1-7-1970 και από εκεί διακομίζεται στο 401 ΓΣΝΕ όπου κάθεται μέχρι τις 7-7-1970 ημέρα που μπαίνει νοσηλευόμενος στο 417 ΝΙΜΤΣ όπου παραμένει μέχρι τις 13-8-1970.

Παίρνει την πρώτη αναρρωτική άδεια και στις 9-11-1970 ξαναμπαίνει στο 417 ΝΙΜΤΣ από όπου τίθεται μετά από την απόφαση της ΑΣΥΕ (Ανωτάτης Στρατιωτικής Υγειονομικής Επιτροπής) σε  Εξάμηνη Κατάσταση Διαθεσιμότητας λόγω υγείας.

Η Εξάμηνη Κατάσταση Διαθεσιμότητας λόγω υγείας, τελειώνει και στις 21-1-1971 παίρνει και δεύτερη που τελειώνει στις 20-5-1971, οπότε υπάγεται στην κατάσταση της ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ κατηγορίας Α.

Κάποια κενά μεταξύ των δύο εξάμηνων διαθεσιμοτήτων και αν είναι σε διαθεσιμότητα για ένα ή δύο εξάμηνα, δεν μας απασχολούν.

Στις 14-12-1970, του απενεμήθη Έπαινος από τον τότε Αρχηγό του Αρχηγείου Στρατού Στρατηγό Οδυσσέα Αγγελή.

Αξίζει να το δούμε σε μεγέθυνση:

«Διότι ούτος χειριστής τυγχάνων του προσωπικού ελικοπτέρου τούτου (σ.σ του Προέδρου Μακαρίου) κατόρθωσε, καίτοι σοβαρά τραυματισθείς, δια του επιδειχθέντος θάρρους, ψυχραιμίας, ευστροφίας και τόλμης να διασώση από βεβαίου κινδύνου την ζωήν του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου προσενεγκών ούτω υψίστας υπηρεσίας προς την Εθνικήν υπόθεση της Κύπρου».

Και εδώ αγαπητοί μου τελειώνει η εξιστόρηση των διαδοχικών φάσεων, της διαδρομής του Ταγματάρχη Παπαδογιάννη Ζαχαρία, όπως φαίνονται από το ΑΦΜ του.

Αδιαμφισβήτητα και αμερόληπτα, χωρίς να επιρεάζονται από τις τότε όποιες αντιπαλότητες.

Δεν κατορθώσαμε (ακόμα) να μάθουμε πότε μας άφησε.

update 28/9/2012

Σύμφωνα με e-mail που μας έστειλε ο αναγνώστης του ιστολογίου Αβραάμ Αντωνιάδης, πρώην μέλος της προσωπικής φρουράς του Μακαρίου, μας πληροφορεί ότι πέθανε σε ηλικία 65 χρονών το 1992, από καρκίνο. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με την ενημέρωση που είχαμε από τον κ. George Papamitros και το είχαμε γράψει και εδώ, αυτός πέθανε από τις επιπλοκές των τραυμάτων του.

Ψάχνοντας όμως, βρήκαμε ότι υπάρχει κόσμος που δεν τον ξεχνά.

Το πώς σκέφτονται και το τι γράφουν, οφείλουμε να το κάνουμε κομμάτι αυτού του αφιερώματος.

Υπάρχει στο facebook μία σελίδα η θυρεατις γη (βορεια κυνουρια – αρκαδιας) (φωτογραφιες παλιες και νεες)

Εκεί στις 30 Απριλίου 2012, αναρτήθηκαν τα παρακάτω:

Τα αντιγράφω για να διαβάζονται καλύτερα:

30 ΑΠΡ 2012

 Ζαχαρίας Παπαδογιάννης

Όταν είμαστε μικροί είμαστε περήφανοι για δυο αεροπόρους. Το Σταύρο το Δράνια, που κατέβαζε το αεροπλάνο του πάνω από τις στέγες των σπιτιών στο Άστρος, κάνοντας τα τζάμια να τρίζουν, και τον Ζαχαρία Παπαδογιάννη , που προσγείωνε το ελικόπτερο του στο παλιό γήπεδο, στο σημερινό πάρκο. Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του δευτέρου, που έγινε γνωστός για τον ηρωισμό του στην απόπειρα δολοφονίας του Μακάριου, στη Κύπρο.

Σε μία άλλη σελίδα του facebook : Η Μηχανή του Χρόνου- Η σύγχρονη Ιστορία του Τόπου μας υπάρχει η παρακάτω φωτό:

την οποία έχουν πάρει από ένα δικό μας αφιέρωμα, ας είναι και την οποία αναδημοσίευσε η σελίδα θυρεατις γη (βορεια κυνουρια – αρκαδιας) (φωτογραφιες παλιες και νεες).

Έχει αξία το σημείωμα στην φωτογραφία του Παναγιώτη Βλαχάκη που μπορείτε να δείτε εδώ:

Ο Αείμνηστος Ζαχαρίας προσγειώθηκε κάποτε στον Αγιάννη στο Αλώνι πάνω από το μαγαζί του Λυσσαίου. Είχε μαζευτεί όλο το χωριό. Ήταν φίλοι με τον πατέρα μου , μιλήσανε η μάννα μου έδωσε να του προσφέρω ένα κλωνάρι βασιλικό και ένα μεγάλο σταφύλι αετονύχη από τα Μεσιανά τα έβαλε μπροστά στο χειριστήριο του. Εγώ το πεισματάρικο μουλάρι ήθελα να οδηγήσω το ελικόπτερο, κτυπιόμουνα. Με πείρε αγκαλιά γέλασε και με χάιδεψε . Όταν τραυματίσθηκε ο πατέρας μου είχε σκάσει από τη στεναχώρια του άκουγε συνέχεια ειδήσεις. Την άλλη μέρα ρώτησε τον αδερφό του το Μανόλη που είχε την τρίκυκλη μοτοσικλέτα τι κάνει. Ήταν βαριά κτυπημένος είχε φάει όλη τη ριπή. Κατόρθωσε να το προσγειώσει σε ένα δρόμο πίσω από ακακίες οι δολοφόνοι δεν είχαν οπτικό πεδίο και δεν κατόρθωσαν να τους εκτελέσουν. Ήταν από το Καστρί αλλά έμεναν και στο Άστρος . Το πατρικό τους είναι κοντά στο δημοτικό σχολείο. May 1 at 12:37am

Βλέπουμε λοιπόν ότι απλοί – »άσχετοι» με το επάγγελμα άνθρωποι, θυμούνται και τιμούν άνθρώπους που ίσως εμείς ούτε καν να φανταζόμασταν ότι υπήρχαν στη μικρή μας κοινωνία, γι’ αυτό και θεωρούμε ότι είναι υποχρέωσή μας αυτό το αφιέρωμα.

Έτσι όπως ένα κλωνάρι βασιλικό και ένα μεγάλο σταφύλι που τούδωσε κάποτε, η μάνα του Παναγιώτη Βλαχάκη.

ΥΓ

Έχουμε έλθει σε επαφή με τους διαχειριστές των παραπάνω σελίδων και έχουμε την ελπίδα ότι με τα στοιχεία που θα μπορέσουμε να συλλέξουμε, θα ολοκληρώσουμε (..κάποτε) το αφιέρωμα αυτό.

συνέχεια στην επόμενη σελίδα.