ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ (ΠΖ) ε.α ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Σιγά – σιγά και για όσους βρίσκουμε από τους »παλιούς» να είναι διατιθέμενοι να καταθέσουν τις σκέψεις τους για τη χρονική περίοδο που πέρασαν από την Αεροπορία Στρατού, εμπλουτίζουμε τις σελίδες της ΙΣΤΟΡΙΑΣ της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ.

Ένας από τους »παλιούς» λοιπόν, είναι και ο Ταξίαρχος (ΠΖ) ε.α κύριος Μπούρμπουλας Γεώργιος ΑΜ 34217.

Ένας συνάδελφος ε.α που έχει αφήσει πολλές παρακαταθήκες και έχει »ρίξει» πολλή δουλειά, στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού και της αναβαθμίσεως της τότε Α.Σ που μπορεί να μην ήταν ακόμη ανεξάρτητο Όπλο, αλλά οι προκάτοχοί μας οργάνωναν έτσι τα πράγματα, με προοπτικές και πορεία Όπλου.

Θα έχουμε την ευκαιρία να τον ακούσουμε να μας μιλά, μέσα από την απομαγνητοφωνημένη συνέντευξη που έδωσε   στις 12 Απριλίου 2008, στον Δημήτρη Σαμπάνη (άλλος ακούραστος »κωπηλάτης»).

Εμείς εδώ στο εισαγωγικό μας σημείωμα, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε λίγα στοιχεία από το »βιογραφικό» του.

Είναι απόφοιτος της 15^ης Εκπαιδευτικής Σειράς Αεροσκαφών Σταθερών Πτερύγων.

Όπως φαίνεται και από τη παραπάνω διαταγή κυρώσεως των πινάκων, του απονεμήθηκε το Πτυχίο στις 13 Οκτωβρίου 1962.

Από το παραπάνω Ατομικό Ημερολόγιο Πτήσεων (ΑΗΠ), μπορούμε να παρακολουθήσουμε τα μέσα στα οποία σταδιακά έβγαινε διαθέσιμος.

(αξίζει να σημειώσουμε ότι το Ατομικό Ημερολόγιο Πτήσεων είναι εκδόσεως της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας (ΕΒΑ), πράγμα που σημαίνει όπως το είχαμε καταγράψει και από τις πρώτες σελίδες της Ιστορίας, ότι ακόμη εκείνη την εποχή, η εκπαίδευση στην ΣΑΣ (με έδρα τα Μέγαρα), είχε κάποιους δεσμούς με την τότε ΕΒΑ).

Διαβάζοντας τη δεύτερη σελίδα του ΑΗΠ, βλέπουμε ότι στις 13 Οκτωβρίου 1962 βγήκε διαθέσιμος, ως πρώτος χειριστής ημέρας, στα αεροσκάφη L-21B και στα αεροσκάφη L-18 C, ενώ διαθέσιμος ως πρώτος χειριστής νυκτός, βγήκε την ίδια ημερομηνία μόνο στα αεροσκάφη L-21B.

Το γεγονός αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι νύκτα πετούσαν μόνο τα αεροσκάφη L-21B.

Επίσης βλέπουμε ότι βγήκε διαθέσιμος, στα αεροσκάφη U-17 A ως πρώτος χειριστής ημέρας, και νυκτός, στις 24 – Δεκεμβρίου – 1965.

Από το ίδιο ΑΗΠ, βλέπουμε, αλλά και το διασταυρώνουμε από την παρακάτω διαταγή κύρωσης πινάκων

ότι έχει βγει διαθέσιμος στα ελικόπτερα ΟΗ-13 Η, στις 13 Φεβρουαρίου 1965, πριν δηλαδή περάσει τα αεροσκάφη U-17 A.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκείνη την εποχή, στα 1965 δηλαδή, το »ελικοπτεράκι» αυτό το ηρωικό, για όσους το έχουν πετάξει, ήταν το πρώτο και μοναδικό  αεροπορικό μέσο που έβαζε την αεροπορία στρατού, πραγματικά στον αέρα και στην διεκδίκηση του τμήματος που της ανήκε…

Αξίζει να προσέξουμε ακόμη περισσότερο τη σήμανση του ελικοπτέρου.

Βλέπουμε ότι εκείνη τουλάχιστον την εποχή (1965), δεν είχαν καθιερωθεί τα σημερινά διακριτικά ΕΣ, και η σήμανση ήταν μόνο με τον αριθμό νηολογίου, το 105, ενώ η λέξη ΣΤΡΑΤΟΣ φαίνεται στο αριστερό και στο δεξιό μέρος της καμπίνας των χειριστών.

Στην φωτογραφία αυτή βλέπουμε επίσης τη λέξη ΣΤΡΑΤΟΣ, στο δεξιό μέρος της καμπίνας των χειριστών.

Εδώ βλέπουμε, τον Υπολοχαγό τότε του Πεζικού Μπούρμπουλα Γεώργιο.

Αξίζει πάλι να παρατηρήσουμε ότι τα διακριτικά του Όπλου του Πεζικού, στα πέτα του χιτωνίου, είναι τα ίδια με τα σημερινά, με τη μόνη διαφορά, ότι δεν έχουν ως φόντο το χρώμα του Όπλου (εν προκειμένω το κόκκινο) και στο πάνω τους μέρος το Βασιλικό Στέμμα. Αν μπορούσαμε να δούμε το αριστερό μανίκι θα βλέπαμε ότι εκεί, κάτω από το επίραμα  ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ, φέρεται μικρή παραλληλόγραμμη διεμβολή, χρώματος κόκκινου, που δήλωνε το χρώμα του όπλου. Τέλος έχει σημασία το χρώμα της στολής, το θρυλικό χακί.

Θα μείνουμε για σήμερα εδώ, και θα περιμένουμε να ξεδιπλωθεί η υπόλοιπη καριέρα του, μέσα από την συνέντευξη που έδωσε, στον Δημήτρη Σαμπάνη…..