Μετά την απαραίτητη εισαγωγή, ας πάρουμε τα δεδομένα από την αρχή, όπως προκύπτουν από τα επίσημα αντίγραφα του Ατομικού Μητρώου, που ζητήσαμε και πήραμε από την ΥΣΑ.
Ο Ταγματάρχης (ΠΒ) ε.α Παπαδογιάννης Ζαχαρίας του Ιωάννη, ΑΜ 31046, γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο του Δήμου ΤΑΝΙΑΣ και ΔΟΛΙΑΝΩΝ της επαρχίας ΚΥΝΟΥΡΙΑΣ του Νομού ΑΡΚΑΔΙΑΣ στα 1928.
Σήμερα ο Αγ. Νικόλαος, ονομάζεται Καστρί.
Ας πούμε δυο-τρία λόγια για το χωριό αυτό, μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας:
Σε απόσταση εικοσιπέντε χιλιομέτρων από την Τρίπολη, στην καρδιά του Πάρνωνα, βρίσκεται το γραφικό ορεινό χωριό Καστρί, πνιγμένο στη δροσιά και την ομορφιά του αγέρωχου βουνού.
Περιτριγυρισμένο από πυκνά δάση με άφθονα νερά. Κρυμμένο μέσα στις καστανιές, τα πλατάνια και τις κερασιές. Σε υψόμετρο 950 μέτρων, δίκαια το Καστρί, τα γύρω χωριά (Καστριτοχώρια) και ολόκληρη η περιοχή τους χαρακτηρίζονται σαν το «Πήλιο της Αρκαδίας». Από όπου και να φθάσει κανείς σ’ αυτό (Τρίπολη ή Μεσόγειο Άστρος), η διαδρομή μέσα από τον Πάρνωνα είναι μαγευτική. Το Καστρί έχει περίπου 700 κατοίκους και σήμερα ανήκει στο δήμο Βόρειας Κυνουρίας. Το παλιό όνομά του ήταν Άγιος Νικόλαος και είναι το μεγαλύτερο χωριό ενός συμπλέγματος επτά χωριών (τα υπόλοιπα είναι: Μεσοράχη, Νέα Χώρα, Ωριά, Έλατος, Καράτουλας και Περδικόβρυση) που όλα μαζί έφεραν παλαιότερα το όνομα Καστρί, ή Καστριτοχώρια.
Η κεντρική πλατεία του χωριού έχει πανοραμική θέα προς το φαράγγι και τα βουνά του Πάρνωνα. Βορειανατολικά και κοντά στο Καστρί, ξεκινά επιβλητικό φαράγγι, όπου βρίσκεται το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου σκαρφαλωμένο σε απόκρημνο βράχο. Σε μικρή απόσταση (8 χιλ.) είναι ο Άγιος Πέτρος. Από το Καστρί μπορεί κανείς να ακολουθήσει μια όμορφη ορεινή διαδρομή που περνά από τα χωριά Βούρβουρα και Καρυές και καταλήγει στο δρόμο Τρίπολης-Σπάρτης.
Απόφοιτος του τότε Γυμνασίου,
μπαίνει στη Σχολή Ευελπίδων στις 1-12-1948 από την οποία αποφοιτά στις 17-8-1950 με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού (ΠΒ).
Η πρώτη του τοποθέτηση είναι στη Θεσσαλονίκη, με καθήκοντα Ουλαμαγού στο 103 Σ.Π.Π (Συντάγματος Πεδινού Πυροβολικού) στην ΚΑΡΔΙΤΣΑ. Στη θέση αυτή υπηρετεί από τις 10-5-1951 μέχρι και τις 25-10-1951, στη συνέχεια μετακινείται, στο 105 Σ.Π.Π στα ΙΩΑΝΝΙΝΑ.
Στις 13-2-1953 τον βρίσκουμε εκπαιδευόμενο στην 190 Μ.ΕΠΑΡ, στα ΜΕΓΑΡΑ, που εκείνη την εποχή λειτουργούσε ως ΣΧΟΛΗ ΕΝΑΕΡΙΩΝ ΠΑΡΑΤΗΡHΤΗΡΙΩΝ, από την οποία αποφοιτά στις 7-9-1953 και στην οποία τοποθετείται ως χειριστής.
Από την ημερομηνία αυτή και μετά, όπως φαίνεται στο παραπάνω φύλλο του ΑΦΜ του, υπηρετεί στην 200 Μ.ΕΠΑΡ στη Ν. Ιωνία του Βόλου, ξανακατεβαίνει στα Μέγαρα για να βγάλει το Σχολείο Εκπαιδευτών (από 30-4-1954 μέχρι 5-8-1954) στη Σχολή Αεροπορίας στο Τατόϊ, μετέπειτα Σχολή Ικάρων.
Στη 190 ΜΕΠΑΡ παραμένει ως Εκπαιδευτής Χειριστών ΕΠΑΡ μέχρι τις 14-12-1956, όταν μετατίθεται στην 199 Μ.ΕΠΑΡ στο Α/Δ ΣΕΔΕΣ, στις 18-12-1956, στην οποία τοποθετείται ως Διοικητής του Σμήνους της VI ΜΠ.
Στην 199 Μ.ΕΠΑΡ παραμένει ως Διοικητής μέχρι τις 29-8-1959, όταν μετατίθεται στη Σχολή Πυροβολικού στο Μ. Πεύκο ως Εκπαιδευτής Μ. ΕΠΑΡ.
Στη Σχολή Πυροβολικού στο Μ. Πεύκο ως Εκπαιδευτής Μ. ΕΠΑΡ παραμένει μέχρι τις 10-2-1961, όταν αναχωρεί για τις ΗΠΑ για εκπαίδευση.
Η εκπαίδευση διαρκεί μέχρι τις 25-9-1961 ημερομηνία που επανεγγράφεται στην Σχολή Αεροπορίας Στρατού, ως Εκπαιδευτής πλέον Πτήσεων Αεροσκαφών και Ελικοπτέρων.
Εδώ να πούμε ότι όπως εξάγεται από το μητρώο χειριστών του Δ. Σαμπάνη, η εκπαίδευση αφορούσε το ΤΜΗΜΑ ΒΑΣΙΚΗΣ ΕΚΠ/ΣΗΣ ΕΠΙ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΩΝ.
Στη Σχολή παραμένει ως εκπαιδευτής μέχρι και τις 11-5-1963, όταν μετατίθεται στην 166 Μ.Β.Π στην Αργυρούπολη, στην οποία και υπηρετεί μέχρι τις 18-8-1965, ημερομηνία που μετατίθεται στη Σχολή Αεροπορίας Στρατού στα Μέγαρα, όπου υπηρετεί μέχρι τις 8-9-1966.
Μια κλασική διαδρομή ενός Αξιωματικού που πριν να γίνουμε Όπλο, μοιραζόταν το χρόνο του, σε Μονάδες του Όπλου του στο οποίο ανήκε και σε Μονάδες της Α.Σ.
Μέχρι τις 8-9-1966 λοιπόν ο Ταγματάρχης ε.α (ΠΒ) Παπαδογιάννης Ζαχαρίας, έχει την κλασική πορεία όλων των τότε συναδέλφων.
Από τις 15-9-1966 και μέχρι την ημερομηνία του τραυματισμού του στις 8 Μαρτίου 1970, ο Ταγματάρχης (ΠΒ) ε.α ΠΑΠΑΔΟΓΙΑΝΝΗΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ, επιλέγεται και στέλνεται στη ΚΥΠΡΟ, με το τιμητικό – κατά τη γνώμη μας – καθήκον του ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ όπως φαίνεται και από την αντίστοιχη σελίδα του ατομικού Φύλλου Μητρώου του.
Ο Σεπτέμβριος του 1966, είναι ο μήνας καθοριστικός και για εκείνον αλλά και για μας, μια που η επόμενη τοποθέτησή του θα είναι τιμητική για όλους μας…
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ 