Σημείωση ΑΑ
Μετά και την απόκτηση από την ΥΣΑ, με μέριμνα του Δημήτρη Σαμπάνη, της Ημερησίας Διαταγής της 190 ΜΕΠΑΡ, της 20-10-1952, επέρχονται πολλές συμπληρώσεις-τροποποιήσεις στο αφιέρωμα, τις οποίες θα τις γράψουμε με μπλε χρώμα για εύκολη αναφορά.
ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΥ (ΠΒ) ΠΕΡΙΣΣΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ο Υπολοχαγός (ΠΒ) Περισσάκης Γεώργιος, (ΑΜ 28535), γεννήθηκε το 1926 στο Παγκαλοχώρι Ρεθύμνου και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο της Κρήτης αποφοίτησε δε από το Γυμνάσιο το 1944.
Τον Σεπτέμβριο του 1945 κατετάγη ως εθελοντής Δεκανέας στο Πυροβολικό. Τον Νοέμβριο του 1946 εισήλθε μετά από εξετάσεις στην Σ.Σ.Ε από την οποία αποφοίτησε τον Μάϊο του 1948, ως Ανθυπολοχαγός ΠΒ. Ήταν απόφοιτος της Σ.Σ.Ε τάξεως μάλλον 1949 από την οποία αποφοιτών επελέγει για το Όπλο του Πυροβολικού.
Το πρώτο έτος της σταδιοδρομίας του, υπηρέτησε στο 595 Τάγμα Πεζικού ως Διμοιρίτης Διμοιρίας ΠΖ, και για τις ηρωϊκές του πράξεις και ενέργειες κατά τον αγώνα κατά των ΚΣ, του απενεμήθει το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας.
Τον Μάρτιο του 1949, τοποθετήθηκε οριστικώς στο Πυροβολικό και τον Σεπτέμβριο του 1950 επελέγη για να φοιτήσει στην Δεύτερη Σειρά Χειριστών ΕΠΑΡ.
Απεφοίτησε από το Σμήνος ΕΠΑΡ, στις 24 Απριλίου 1951, ημερομηνία που απενεμήθησαν και τα διακριτικά ιπταμένου.
Η Μονάδα που υπηρετούσε την εποχή του ατυχήματος ήταν η 190 Μοίρα ΕΠΑΡ (Μ.ΕΠΑΡ=Μοίρα Εναερίου Παρατηρήσεως), με έδρα το αεροδρόμιο Πάχης Μεγάρων.
ΑΤΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ (ΠΒ) ΣΠΑΝΑΚΗ ΜΙΧΑΗΛ
Ο Στρατιώτης (ΠΒ) Σπανάκης Μιχαήλ γεννήθηκε το 1928 στην Επισκοπή Πεδιάδος Ηρακλείου Κρήτης. Στις 6/7/1951 κατετάγη στις τάξεις του Σ.Ξ παρουσιασθείς στο Κ.Ε Πυροβολικού. Επιλέχθηκε ως Μηχανικός Αεροπλάνων, απεστάλει για εκπαίδευση στην Σχολή Τεχνιτών Αεροπορίας από την οποία απεφοίτησε με άριστα. Έκτοτε υπηρετούσε στην 190 ΜΕΠΑΡ, ως Μηχανικός Αεροπλάνων, υπόλογος του του υπ΄αρίθμ 796 L-21B.
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΟΥ ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ
Το θανατηφόρο ατύχημα στο οποίο ενεπλάκη ο Υπλγός (ΠΒ) Περισσάκης Γεώργιος, είναι το πρώτο θανατηφόρο αεροπορικό ατύχημα που είχαμε από της δημιουργίας του Σμήνους ΕΠΑΡ, στην ιστορία μας.
Στις 09:45 της 18η Οκτωβρίου 1952, ως κυβερνήτης στρατιωτικού Α/Φ τύπου L-18C, με αριθμό 796 και Μηχανικό τον Στρατιώτη Σπανάκη Μιχαήλ, απογειώθηκε μαζί με άλλα πέντε (5) Α/Φ του ιδίου τύπου από το Αεροδρόμιο Πάχης Μεγάρων για υπηρεσιακή αποστολή με προορισμό τη Λάρισα τα αεροδρόμια Κατερίνης και Άργους Ορεστικού. Το συγκεκριμένο αεροσκάφος μαζί με άλλα δύο, είχαν προορισμό το Α/Δ Άργους Ορεστικού μέσω Λαρίσης.
Επί του αεροσκάφους επέβαινε ως Μηχανοσυνθέτης και ο Στρατιώτης (ΠΒ) Σπανάκης Εμμανουήλ Μιχαήλ.
Η απογείωση έγινε τις πρωινές ώρες του Σαββάτου 18/10/1952 και όταν το Σμήνος των 6 Α/Φων βρέθηκε στο ύψος της Λαμίας, συνάντησε θύελλα και αναγκάσθηκε να ανακόψει τη πορεία του και να επιστρέψει στη βάση του.
Από τα 6 α/φη, τα 3 επέστρεψαν στο Α/Δ Πάχης, εγκαίρως. Τα δύο αργοπόρησαν στη προσπάθειά τους να εντοπίσουν το έκτο και τελικά προσγειωθήκαν στο Α/Δ της Ελευσίνας και το έκτο, με κυβερνήτη τον Υπλγό (ΠΒ) Περισσάκη Γεώργιο, υπεριπτάμενο της Αταλάντης εν μέσω θύελλας, προφανώς λόγω απώλειας προσανατολισμού, περί την 10:15 ώραν επέπεσε επί των κλιτύων του όρους Χλωμού και συγκεκριμένα κοντά στο χωριό Κολάκα της Αταλάντης και συνετρίβη. Οι επιβαίνοντες τραυματίσθηκαν θανάσιμα με πολλαπλά εγκαύματα.
Στον παραπάνω χάρτη με το κόκκινο σημειώνεται η ακριβής θέση του ατυχήματος.
Μπορούμε να επισκεφθούμε τον χάρτη στη διεύθυνση http://www.geographic.org/geographic_names/name.php?uni=-1205980&fid=2194&c=greece και μεγεθύνοντας να δούμε ακριβώς την ορεογραφία της περιοχής.
Επιτροπή διερευνήσεως του ατυχήματος ορίσθει από το ΓΕΑ με Πρόεδρο τον Αντισμήναρχο Κωστάκο Ι, και μέλη τους Σμηναγούς Μύρηλο Ι, Σεϊπόγλου Ι και τον Υπολοχαγό Παπαβλασάκη Οδυσέα, η οποία συνελθούσα την επομένη 19/10/1952 στον τόπο του ατυχήματος προέβη στην εξέταση των αιτιών και συνθηκών του ατυχήματος.
Οι σωροί των φονευθέντων μεταφέρθηκαν στο 401 Στρατιωτικο Νοσοκομείο, στο παρεκλήσιο του οποίου στις 20/10/1952 στις 12:00 εψάλει η νεκρώσιμος ακολουθία στην οποία παρευρέθηκαν ο Δντής Δνσεως ΠΒ Υποστράτηγος Τσαρούχης Ι, ο Δντης της ΔΕΚΠ Ταξίαρχος Οικονομίδης Θεοφ. ο Δκτήςτης 190 Μ.ΕΠΑΡ και άπαντες οι Αξκοί της Μοίρας. Το επικήδειο εκφώνησε ο Υπολοχαγός Ράγκος Βασίλειος της 190 Μ.ΕΠΑΡ.
Οι σωροί τους ενταφιάσθηκαν, η του Υπολοχαγού στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών η δε του Στρατιώτη στο Γ΄Νεκροταφείο Αθηνών.
Παρακάτω δίνουμε και την ΗΔ της Μοίρας της 20-10-1952, από την οποία αντλήσαμε πολλά από τα στοιχεία που παραθέτουμε.
Το γεγονός καλύφθηκε από τον τότε ημερήσιο τύπο των Αθηνών:
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΘΗΝΩΝ της 21-10-1952
Το φύλο της παραπάνω εφημερίδας μπορούμε να το δούμε και να το κατεβάσουμε από τη διεύθυνση:
http://www.nlg.gr/digitalnewspapers/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=21&db=10&da=1952
ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΕΜΠΡΟΣ 21 ΟΚΤ 1952 σελ 6
Το φύλο της παραπάνω εφημερίδας μπορούμε να το δούμε και να το κατεβάσουμε από τη διεύθυνση:
http://www.nlg.gr/digitalnewspapers/ns/pdfwin.asp?c=108&dc=21&db=10&da=1952
ΤΙΜΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΝΕΜΗΘΗΚΑΝ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟ
Για τιμήσει τον Νεκρό η υπηρεσία, έδωσε το όνομά του στο Α/Δ Στεφανοβικείου, που ονομάζεται από ιδρύσεως Στρατόπεδο Υπολοχαγού (ΠΒ) Περισσάκη Γεωργίου.
Επίσης το Όπλο μας, όπως και για όλους τους Νεκρούς του, έχει κατασκευάσει ένα Συλλογικό Μνημείο Πεσόντων.
στην αριστερή αναθηματική στήλη του οποίου….
…..αναγράφονται τα στοιχεία του και η ημερομηνία θανάτου του.
Τιμά δε την Μνήμη του, όπως και όλων των Πεσόντων κατά τη διάρκεια του Καθήκοντος, σε πολλές περιπτώσεις.
Εδώ βέβαια να πούμε ότι θα πρέπει να χαραχθούν και τα στοιχεία του Μηχανοσυνθέτη Στρατιώτη (ΠΒ) Εμμανουήλ Μιχαήλ Σπανάκη, για να τιμηθεί και η Μνήμη του.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ τον ΑΝΘΡΩΠΟ – ΓΙΑ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ
Η πρώτη χρονολικά μαρτυρία για το ατύχημα του Υπλγού (ΠΒ) Περισσάκη Γεωργίου μας ήρθε από την συνέντευξη που πήρε ο Δημήτρης Σαμπάνης από τον ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟ (ΠΒ) ε.α. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ, στη σελίδα ΠΕΡΙΣΑΚΗΣ (στο δρόμο της τύχης του…). Αντιγράφουμε λίγα από εκεί:
Θυμάστε κάτι από το ατύχημα του κ. Περισσάκη;
Με τον Περισσάκη ήμασταν συγκάτοικοι, μαζί μέναμε, ήμασταν και από τον ίδιο νομό. Ρεθυμνιώτης και αυτός και εγώ. Νοικιάζαμε μαζί ένα δωμάτιο στα Μέγαρα. Μαζί υπηρετούσαμε. Πήγαμε κάποτε αποστολή έξι αεροπλάνα, πέσαμε σε κακοκαιρία γιατί τότε εμείς είμαστε στα σπάργανα ακόμα και προπαντός από Μετεωρολογικής πλευράς. Πότε παίρναμε, πότε δεν παίρναμε μετεωρολογικό δελτίο τότε. Τέλος πάντων. Και ξεκινήσαμε (από τη ΠΑΧΗ) και στη Θήβα περίπου μας πιάνει μια μπόρα, μια κακοκαιρία και εμείς δεν είχαμε τίποτα μέσα ούτε να ειδοποιήσουμε. Ασύρματο είχαμε αλλά δεν ξέρω πώς έγινε δεν μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε καθόλου. Και μετείχαν και στρατιώτες μηχανικοί. Εγώ πίσω είχα και εγώ ένα μηχανικό. Και ο μακαρίτης ο Περισάκης είχε και αυτός ένα μηχανικό. Και σκοτώθηκαν φυσικά και οι δύο. Με την εκδήλωση της κακοκαιρίας πήρε ο καθένας τότε το δρόμο της τύχης του που λέμε. Σκορπίσαμε, χαθήκαμε.
Όσοι θέλουμε να διαβάσουμε όλα όσα μας είπε ο Στρατηγός, απλά μπορούμε να τα δούμε κτυπώντας εδώ.
ΠΕΡΑΣ ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΟΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ 
3 Σχόλια