Τελικά τα πτητικά μέσα που πετάξατε ήταν αξιόπιστα γενικότερα;
Που, στην Αμερική ή εδώ;
Εδώ, είχανε βλάβες, άλλα προβλήματα…
Κοίταξε να δεις, ο Στρατός, όπως είχαν μάθει οι δικοί μας τεχνικοί και οι δικοί μας χειριστές, τηρούσε τους κανονισμούς συντήρησης με θρησκευτική ευλάβεια. Όταν σου λέω με θρησκευτική ευλάβεια, με θρησκευτική ευλάβεια. Δεν δινόταν μέσο αν είχε παρατήρηση, δεν πέταγε κανένας χειριστής και κανένας τεχνικός δεν αποδέσμευε αεροσκάφος αν είχε παρατήρηση. Τέρμα, με θρησκευτική ευλάβεια. Γινόταν πάντοτε οι συντηρήσεις και αυτά που λένε που βγαίνουν στα μέσα και λένε ότι είναι παλιά, παλιά είναι τα μυαλά τους. Δεν υπάρχουν παλιά αεροπορικά μέσα, παλιάς τεχνολογίας ναι. Που σημαίνει παλιάς τεχνολογίας, μπορεί να μην ανταποκρίνεται σε μια σύγχρονη αποστολή. Αλλά ότι το αεροπορικό μέσο είναι καινούργιο, είναι καινούργιο. Όσων ετών και αν είναι. Ένα ελικόπτερο που κατασκευάστηκε στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα, όπως τα δικά μας τα πρώτα και τα οποία εξακολουθούν και πετάνε ε,ίναι καινούργιo όσο καινούργιo είναι αν περνάμε σήμερα ένα. Διότι περνάνε τις επιθεωρήσεις και ό,τι άλλο χρειάζεται. Μόνο ότι παλιώνει η τεχνολογία. Είχαν κατασκευαστεί αυτά για να ανταποκριθούνε σε ορισμένες απαιτήσεις της εποχής εκείνης. Αν οι απαιτήσεις σήμερα είναι διαφορετικές, μπορεί να μην ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του σύγχρονου πεδίου της μάχης. Άλλο αυτό. Αλλά άλλο να σου λέει ότι είναι παλιό και είναι επικίνδυνο. Τι να πούμε για τα DC-3, τις Ντακότες οι οποίες είναι κατασκευής δεκαετίας του 30 και τα οποία πετούν ακόμη σήμερα !!!
Από τις γνώσεις σας να σας ρωτήσω. Πώς και ενώ είχαμε πάρει τα 10-15 πρώτα Huey από την Αμερική για τα υπόλοιπα δεν συνεχίσαμε από την Αμερική και περάσαμε μέσω Agusta;
Θα σου πω γιατί. Καταρχήν μια λεπτομέρεια για τα δέκα πρώτα Huey.
Αυτά τα ελικόπτερα δεν μας τα είχαν δώσει από την αμερικανική βοήθεια, τα είχε αγοράσει η Δ.Ε.Η. Είχανε βάλει τότε, η κυβέρνηση, τη Δ.Ε.Η. να τα πληρώσει με τη δικαιολογία για την επιθεώρηση των γραμμών και τα είχε πληρώσει, αλλά τα είχαμε πάρει μέσω της JUSMAG, μέσω των FMS. Το FMS είχε το εξής χαρακτηριστικό. Ότι τα πλήρωνες, είτε μέσω αμερικανικής βοήθειας είτε μέσω εθνικών πόρων, τα πλήρωνες. Γιατί φερειπείν όταν σου έλεγαν οι Αμερικανοί σας δίνουμε φέτος 50 εκατομμύρια δολάρια βοήθεια, στρατιωτική αμερικανική βοήθεια, αυτά τα 50 εκατομμύρια δολάρια, βγάζανε αυτοί ένα πρόγραμμα τι υλικό θα σου δώσουν, τι ήταν από εκθέσεις δικές τους, τι ανάγκες είχε ο ελληνικός στρατός και από αιτήσεις ελληνικές. Θέλουμε να μας δώσετε αυτοκίνητα ας πούμε, ή θέλουμε να μας δώσετε εκείνο ή το άλλο. Ή και τις εκπαιδεύσεις. Τις εκπαιδεύσεις που κάναμε τις χρεωνόμασταν. Δηλαδή εγώ, ο Χ ο Ψ Αξιωματικός πηγαίναμε και εκπαιδευόμασταν εκεί, το βγάζαμε από το κονδύλι της εκπαίδευσης της αμερικανικής βοήθειας.
Και ένα Certificate of Pay, αυτό το λένε voucher. Αυτό κάθε πληρωμή που μας έκαναν, γιατί εκεί μας πλήρωναν οι Αμερικανοί το «per time» που έλεγαν «το επίδομα διατροφής»… Δηλαδή περνάμε το μισθό μας εδώ, το έπαιρνε η οικογένειά μας – πήγαινε κάτω στο στρατιωτικό ταμείο, αλλά παίρναμε και εκεί λεφτά, μας τα πλήρωναν οι Αμερικανοί κάθε μήνα για να τρώμε και για τα άλλα μας τα έξοδα. Τα οποία ήταν καθορισμένα. Ό,τι επιπλέον, μας το παρακρατούσαν. Την πρώτη φορά που είχα πάει στην Αμερική είχε συμπέσει η εκπαίδευσή μου με την 4η Ιουλίου. Και ήμουν στο Lackland στη σχολή ξένων γλωσσών. Και μας πήραν με αεροπλάνα και μας πήγαν στο Μαϊάμι για τρεις μέρες. Εκεί μας έδωσαν επιπλέον λεφτά…
Εσείς στο Aerocommander εκπαιδευτήκατε στην Αμερική ή εδώ;
Εδώ, εδώ. Αφού ήταν εδώ, κανείς δεν ξαναεκπαιδεύτηκε έξω. Όλοι εδώ εκπαιδευτήκαμε….
Και επειδή στην Αμερική εκπαιδευτήκαμε στο UH-1D. Υπήρχαν τα A, B, C και D. Τα A και B ήταν τα πρώτα, το C ήταν αυτό που χρησιμοποιούσαν κατά κόρον στο Βιετνάμ, με αυτό κάναμε την εκπαίδευση του gunnery και την εκπαίδευση και του transition και των εκπαιδευτών τι κάναμε στο D. Πετάξαμε και μερικές ώρες με τα H. Τότε είχαν βγει τα H. Το D όπως και τα προηγούμενα ελικόπτερα, ήταν δύσκολα ελικόπτερα. Γιατί είχαν πολύ ευαίσθητο σύστημα τροφοδοσίας των κινητήρων. Λιγάκι απότομη κίνηση στο σύνθετο χειριστήριο να έκανες, αμέσως παθαίνανε stall στον κινητήρα, γιατί δεν είχε στεγάνη αποφορτώσεως αλλά βαλβίδα και ήταν πιο ευαίσθητο. Σαν αυτό το περιστατικό που σου είπα που έπεσε το ελικόπτερο, αυτό είχε πάθει compressor stall. Και με το stall που είχε πάθει και έτσι υπήρχε δυσαρμονία μεταξύ των στροφών του κυρίως στροφείου και του ουραίου. Και λόγω αυτής της δυσαρμονίας συνήθως έφευγε το ουραίο στροφείο. Κάπου εδώ είναι γραμμένες και οι ώρες (Ψάχνει τα διάφορα έγγραφα).
Τι άλλο σου πω! Μπορώ να σου μιλάω μέρες.
[Κοιτάμε κάποιες φωτογραφίες…]
Αριστερά Λγός Μπούρμπουλάς, δεξιά Λγός Ρουσελάκης
Εδώ είμαστε στο τμήμα Τακτικής και Βολών. Εγώ, ο Ρουσελάκης και οι φίλοι μας οι Ταϊλανδοί. Αυτοί ήταν σμηναγοί. Είχαμε αποκτήσει μεγάλη φιλία, κάναμε παρέα και έναν από τους τρεις τον κοροϊδεύαμε λόγω του ονόματος του (Iii που στα ταϊλανδικά σημαίνει αιδείον).
Αυτή είναι η πουλάδα που σας έδιναν εκεί;
Ο συνταγματάρχης που βλέπεις ήταν ο υπεύθυνος της εκπαίδευσης.
Θα πάρεις αυτό το υλικό; (λέω ναι) Έχω πετάξει υλικό…
Ο Μπούρμπουλας και ο Ρουσελάκης στο Lackland αφήσανε εποχή, γιατί έπαιρναν από 97 και πάνω τοις 100.
Συντάκτης: Δημήτριος Σαμπάνης
τέλος 9ης σελίδας
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ΣΤΡΑΤΟΥ 